უთხოვია (სთხოვს; სთხოვა): უთხოვია (თვითონ); უთხოვებია (ათხოვებს; ათხოვა): უთხოვებია (სხვისთვის).

უკვალო: რასაც კვალი არ დარჩა, რამაც კვალი არ დატოვა (ამ ამბავმა უკვალოდ ჩაიარა); უკვალო: გზააბნეული, გზადაკარგული.

უკუნეთი: წყვდიადი; ძალიან ბნელი: „უკუნეთია, არ ისმის კრინტი არსითგან არრისა“ (ვაჟა); „ქვების მეტს ვერაფერს ვხედავ ამ ბნელს, უკუნეთს ღამეში“ (ვაჟა); უკუნითი: სამუდამო; შდრ.: უკუნითი უკუნისამდე: სამუდამოდ, სამარადისოდ.

უმადო: ვისაც მადა არა აქვს; უმადური: ვინც ვინმეს მადლს, სიკეთეს, ამაგს არ აფასებს (უმადური ამხანაგი).

უმეფია (იმეფებს; იმეფა): უმეფია (თვითონ); უმეფებია (ამეფებს; ამეფა): უმეფებია (ვაჟი).

უმკურნალია (იმკურნალებს; იმკურნალა): უმკურნალია (თვითონ); უმკურნალებია (უმკურნალებს; უმკურნალა): უმკურნალებია (ბავშვისთვის).

უმოძრავია (იმოძრავებს; იმოძრავა): უმოძრავია (თვითონ); უმოძრავებია (ამოძრავებს; ამოძრავა): უმოძრავებია (ხელები).

უმუშავია (იმუშავებს; იმუშავა): უმუშავია (თვითონ); უმუშავებია (ამუშავებს; ამუშავა): უმუშავებია (სხვა).

უმღერია (იმღერებს; იმღერა): უმღერია (თვითონ); უმღერებია (ამღერებს; ამღერეა): უმღერებია (ბავშვი).

უნებლიეთ (ნებსით თუ უნებლიეთ); უნებურად (მისდა უნებურად).

ურჩევნია: უკეთესად, უმჯობესად მიაჩნია: „ის ურჩევნია მამულსა, რომ შვილი სჯობდეს მამასა“ (ხალხ.); ურჩევია: რჩევა მიუცია.

უსახო: 1. რასაც სახე, მოხატულობა არა აქვს, სადა (უსახო ფარდაგი); 2. რასაც გამოკვეთილი სახე არა აქვს; უფორმო: „ვხედავ, მიფრინავს იქ, სადღაცა, ნისლი უსახო“ (გ. ტაბ.). უსახური: უშნო, ულამაზო, მახინჯი: „ფეიქარხანი უსახური კაცი იყო, ბოროტი გამომეტყველებისა“ (ვ. ბარნ.).

უსესხია (ისესხებს; ისესხა): უსესხია (თავისთვის); უსესხებია (ასესხებს; ასესხა): უსესხებია (სხვისთვის).

უსწავლია (ისწავლის; ისწავლა): უსწავლია (თვითონ); უსწავლებია (ასწავლის; ასწავლა): უსწავლებია (ბავშვისთვის).

უტირია (იტირებს; იტირა): უტირია (თვითონ); უტირებია, აუტირებია (ატირებს, ატირა; აატირებს, აატირა): უტირებია. აუტირებია (ბავშვი).

უფასო: რაშიც ფასს არ ახდევინებენ (უფასო სწავლება / მკორნალობა); უფასური: გამოუსადე­გარი, უსარგებლო (უფასური შრომა / ნივთები); შდრ.: გაუფასურებული.

ეს სიტყვები ერთ შემთხვევაში სინონიმებია და ნიშნავს – ფერმკრთალი, ფერმიხდილი, ფერდაკარგული (უფერო / უფერული სახე...), მაგრამ უფერულს სხვა მნიშვნელობაც აქვს: გადატ. ერთფეროვანი, უშინაარსო (უფერული ცხოვრება...).

უქმე: არასამუშაო დღე: „უსაქმო კაცისათვის მუდამ უქმეაო“ (ანდაზა); „უქმე დღეს ილხენდნენ, დაირას უკრავდნენ, თამაშობდნენ“ (აკაკი); უქმი: უსარგებლო, გამოუსადეგარი, ფუჭი: „რად მინდა უქმი სიცოცხლე, მოუხმარები ძალღონე“ (ვაჟა).

უწვერო: წვერი რომ არა აქვს (უწვერო კაცი); შდრ.: უწვერო ფანქარი / ნემსი; უწვერული: წვერი ჯერ რომ არ ამოსვლია, ჭაბუკი.

უწიგნო (კარადა / თარო); უწიგნური (ადამიანი).