კონიექტურა: ტექსტის დამახინჯებული ადგილის აღდგენა შინაარსის მიხედვით; კონიუნქ­ტურა: 1. შექმნილი ვითარება, მდგომარეობა; 2. სასაქონლო მეურნეობის დამახასიათებელ ნიშან-თვისებათა ერთობლიობა.

 კონკორდანსი: ანბანურ რიგზე დალაგებული სია ამა თუ იმ წიგნში ხმარებული ყველა სიტყვისა (და სიტყვათა ყველა ფორმისა) მათი ხმარების ადგილის ჩვენებით; სიმფონია; კონკორდატი: რომის პაპსა და ამა თუ იმ სახელმწიფოს მთავრობას შორის დადებული შეთანხ­მება, რომელიც განსაზღვრავს მათს ურთიერთობას.

 კონსონანსი: რამდენიმე ბგერის ჰარმონიული შეხამება, კეთილხმოვნება (საპირისპ. დისონანსი); შდრ.: კონსონანტი: თანხმოვანი ბგერა.

კონსტრუქტორული: კონსტრუქტორისთვის დამახასიათებელი (კონსტრუქტორი – ახალი კონსტრუქ­ციების შემქმნელი. მაგ., თვითმფრინავების): კონსტრუქტორული ნიჭი / ალღო; კონსტრუქ­ციული: კონსტრუქციიდან გამომდინარე, კონსტრუქციის ხასიათისა (კონსტრუქცია: 1. აგებულება. აღნაგობა, მაგ., მანქანის, მექანიზმის; 2. ნაგებობა, მანქანა, მათი ნაწილები).

კონტრაბანდული: კონტრაბანდად შემოტანილი ან გატანილი (კონტრაბანდა – საქონლის ფარულად გატანა-შემოტანა სახელმწიფო საზღვარზე); კონტრაბანდისტული: კონტრაბანდის­ტისთვის დამახასია­თებელი (კონტრაბანდისტი – ფარულად, არაკანონიერად მოვაჭრე).

კოოპერაცია: 1. შრომის ორგანიზაციის თავისებური ფორმა – როცა ბევრი ადამიანი მონაწილეობს ერთსა და იმავე (ან სხვადასხვა, მაგრამ ერთმანეთთან დაკავშირებულ) შრომის პროცესში; 2. მასობრივი სავაჭრო და მისთ. გაერთიანება, რომელიც იქმნება მისი წევრების სახსრებით; შდრ.: კოოპერატივი: კოოპერაციული მაღაზია; კოოპერირება: კოოპერაციის საწყისებზე გაერთიანება.

კოჭა: სპეც. ტროპიკული ეთერზეთოვანი მცენარე; ამ მცენარის ფესვი (ხმარობენ სანელებ­ლად); კოჭი: 1. სპეც. ჩონჩხის ერთი ძვალი; 2. ბავშვების სათამაშო; 3. გათლილი ძელი სახლის მშენებლობისთვის.

კრიმინალური სისხლის სამართლის დანაშაულთან დაკავშირებული (კრიმინალური ვითარება); კრიმინალისტური: კრიმინალისტისათვის (კრიმინალისტიკის სპეციალისტისათვის) დამახასიათებელი (კრიმინალისტური საქმიანობა); კრიმინალისტიკური: კრიმინალისტი­კისათვის დამახასიათებელი (კრიმინალისტიკა – სამართ. მოძღვრება სისხლის სამართლის შესახებ): კრიმინალისტიკური ლიტერატურა.

ლამპა: 1. გასანათებელი მოწყობილობა (ლამპის შუშა; ლამპა აანთეს); 2. სხვადასხვა სახის გასახურებელი და გასანათებელი ხელსაწყო (სარჩილავი ლამპა); ლამფა: ჭერის თხელი ფიცარი (კოჭებზე ქვევიდან მიჭედებული); ასეთი ფიცრის ჭერი.

ლანცეტი: ექიმის (ქირურგის) ორპირიანი დანა; შდრ.: პინცეტი: ბოლოებწაწვრილებული ლითონის პატარა მაშა; იხმარება მედიცინაში ოპერაციების, შეხვევის... დროს, აგრეთვე ტექნიკასა თუ ყოველდღიურ ცხოვრებაში.

 ლევკემია, ლეიკემია: მედიც. ქრონიკული დაავადება, რომლისთვისაც დამახასიათებელია სისხლში ლეიკოციტების რაოდენობის მნიშვნელოვანი ზრდა; თეთრსისხლიანობა; ლეიკომა, ლევკომა: მედიც. თვალის რქოვანას შემღვრევა (თეთრად); ლიბრი.

ლინგვისტური (ალღო); ლინგვისტიკური (მეთოდი).

ლირიზმი: ლირიკური განწყობილება, ხასიათი; ლირიკა: ლიტერატურის ერთ-ერთი ძირითადი სახეობა (გამოხატავს ადამიანის გრძნობებს, განცდებს; ასეთი სახის ნაწარმოებთა ერთობლიობა, მაგ., ნ. ბარათაშვილის ლირიკა).

ეს სიტყვები ერთ შემთხვევაში სინონიმებია და ნიშნავს – მხატვრული ლიტერატურისთვის დამახასიათებელი (ლიტერატურული / სალიტერატურო ენა, ფორმა...); შდრ.: ლიტერა­ტურული მემკვიდრეობა / ფაქტი / ტრადიციები / მოღვაწეობა, მაგრამ სალიტერატურო ენა: ლიტერატურაში. მწერ­ლობაში გამოყენებული ენა, რომელიც გარკვეული ნორმებით არის განსაზღვრული (სალიტერატურო ენის ისტორია, სალიტერატურო ენის კურსი; სალიტერა­ტურო ენის ნორმები).

ლიტრი: სითხის საზომი ერთეული; ლიტრა: თიხის პატარა ვიწროყელიანი ჭურჭელი (ზოგ დიალექტში გამოიყენება ლიტრის სინონიმად).

ლიტურგია: მთავარი ქრისტიანული მღვდელმსახურება; ლიტურგიკა: მომღვრება მღვდელ­მსა­ხურების შესახებ.

ლიტურგიული: ლიტურგიასთან დაკავშირებული (ლიტურგიული მსახურება); ლიტურ­გიკული: ლიტურგიკასთან დაკავშირებული (ლიტურგიკული ძეგლები).

ლოგისტიკა: 1. გამოანგარიშების, მსჯელობის ხელოვნება; 2. სპეც. მათემატიკური ლოგიკის განვითარების ერთ-ერთი ეტაპი; ლოჯისიკა: მატერიალურ-ტექნიკური აღჭურვილობა.

ლორწოვანი: ლორწოს შემცველი (ლორწოვანი ქსოვილის გარსი); ლორწოიანი: ლორწოთი დაფარული (ლორწოიანი კანი / ლოკოკინა).

მაგისტრი: 1. სამეცნიერო ხარისხი ან ამ ხარისხის მქონე პირი; 2. ისტ. შუა საუკუნეებში ბერმონაზვნური ან რაინდული ორდენის მეთაურის ტიტული; ამ ტიტულის მქონე პირი; მაგისტრანტი: პირი, რომელიც უმაღლესი სასწავლებლის მაგისტრატურაში სწავლობს; მაგისტრატი: დასავლეთ ევროპაში – ქალაქის მმართველობა; ძველ რომში – სახელმწიფო თანამდებობა; ამ თანამდებობაზე მყოფი პირი.